Jak prasować mniej

Kilka osób pytało mnie już przy różnych okazjach o to, jak rozwiązuję sprawę prasowania. Czy prasuję, co prasuję i jak często to robię. Z 30 różnych prac domowych, które można wykonać podczas oglądania telewizji, to właśnie składanie ubrań wywołało największe zainteresowanie.
Cóż, obawiam się, że u niektórych z Was mogę stracić kilka punktów, kiedy wyznam (z lekkim wstydem), że robię co w mojej mocy, aby prasować jak najmniej.

Uwielbiam gładkie ubrania ułożone na półkach w równe stosiki. Prasowanie nie tylko wygładza tkaniny, ale też wyraźnie je zmiękcza, co ma duże znaczenie jeśli ograniczacie stosowanie płynów do płukania tkanin. Moja Mama wyrobiła we mnie nawyk prasowania wszystkiego od razu po zdjęciu z suszarki. Dzięki temu nigdy nie męczę się widokiem stert czystych wygniecionych ciuchów, czekających na zmiłowanie. Jeśli nie masz takiego nawyku i zwykle upychasz swoje czyste rzeczy do szafy, kosza czy nieużywanego dziecięcego łóżeczka, to uwierz mi, że warto przestać się tak męczyć. Zrób to dla siebie i zacznij małymi krokami  - uprasuj to, co wyschło DZISIAJ. Jutro zrób to samo i dołóż jeszcze 4-5 sztuk z tej sterty, która się dotąd uzbierała w Waszym domu. Do końca tygodnia wyjdziesz na prostą. Po krótkim czasie zauważysz, że prasowanie przestało być katorgą, czymś nieprzyjemnym, co odkłada się na później, tylko stało się zwykłym obowiązkiem, zajmującym najwyżej kilkanaście minut dziennie.

Choć zawsze prasuję na bieżąco, to jednak w ciągu ostatnich pięciu lat znacznie zmieniło się moje podejście do tego, CO powinno być prasowane.

Jako świeżo upieczona żona prasowałam wszystko oprócz majtek i skarpetek. Jedynie pościel krochmaliłam i oddawałam do magla, bo moje prasowanie nie mogło się równać z profesjonalną maglownicą. Czyjąś wyższość w tej dziedzinie uznałam jeszcze tylko w kwestii mężowskich koszul. Otóż mój mąż uważa, że nikt nie potrafi ich wyprasować tak dobrze jak on. Kimże ja jestem żeby mu się (w tej kwestii) sprzeciwiać? Kimże?!
Potem urodził się Syn A i dopiero się zaczęło. Wszystko, co miało dotykać jego skóry (nawet pośrednio), było z namaszczeniem prasowane na najwyższej dostępnej temperaturze. Niemal na śmierć. Nawet niemowlęce rajstopki. Niektórzy mogliby powiedzieć, że miałam fioła, ale naprawdę to lubiłam. Może nie samą czynność, ale efekt jaki ona dawała. Lata mijały, urodził się Syn B, i w pewnym momencie okazało się, że przy czteroosobowej rodzinie ilość rzeczy do prasowania przerasta moje skromne moce przerobowe.


Stopniowo zaczynałam krytycznie przyglądać się poszczególnym rzeczom i zastanawiać się czy dana sztuka naprawdę musi trafić pod żelazko. Szukałam też sposobów żeby ograniczyć ilość tych, które absolutnie tego wymagają. Oto do czego doszłam.

Przede wszystkim o prasowaniu myślę już kiedy wkładam ubrania do pralki, powtarzając sobie w duchu:

-Nie chcę tego później prasować.

Dlatego:

• Segregując brudne rzeczy do prania, pilnuję aby jednocześnie nie wkładać do bębna bardzo ciężkich sztuk (np dżinsy) z bardzo lekkimi i znacznie delikatniejszymi (np T-shirtami). Jeśli to zrobię, te ostatnie wyjdą niemiłosiernie wygniecione. 

• Nie wypycham bębna do maksimum. Ubrania potrzebują trochę przestrzeni, żeby się w nim swobodnie obracać. Ma to spore znaczenie zarówno dla dopierania zabrudzeń, wypłukiwania detergentów i dla ilości zagnieceń.

• Wybierając prędkość wirowania dla każdego wsadu, staram się nie ulegać pokusie ustawienia maksymalnych obrotów. Wprawdzie dzięki szybszemu wirowaniu schną one znacznie szybciej, ale niestety zagniecenia też są większe. Coś za coś.

• Do płukania dodaję zmiękczacz - najczęściej zwykły ocet. Jeśli jeszcze nie znasz tego sposobu to spróbuj. Bez obaw - nie będziesz pachniała marynatą. Miękka tkanina jest po prostu przyjemniejsza w dotyku - to może być szczególnie ważne, jeśli do tej pory prasowaliście większość Waszych rzeczy.

• Wyjmuję pranie natychmiast po zakończeniu programu. Jeżeli poleży tam sobie mokre i zgniecione przez godzinkę lub dwie, to na 100% wszystko będzie bardzo pomięte .

• Całe pranie dokładnie i energicznie strzepuję przed powieszeniem - niezależnie czy są to prześcieradła czy skarpetki. Jeżeli dana rzecz tego wymaga, jak dżinsy czy mundurki szkolne Syna A, to dodatkowo lekko ją naciągam.

• Wszystkie koszule, bluzki, T-shirty i góry od piżam (dosłownie wszystkie) wieszam na wieszakach. Mam ich całe mnóstwo właśnie w tym celu. Do T-shirtów i bluzek wieszak wkładam od dołu żeby nie rozciągać dekoltów. W koszulach zapinam przynajmniej 2-3 pierwsze guziki - dzięki temu nie ma zagnieceń z przodu i na górze. Bądź ostrożna z drewnianymi wieszakami - wilgotna tkanina może od nich zafarbować.

• Swetry suszę na płasko, wygładzając delikatnie wszystkie zmarszczki. Jeśli wełniany sweter czy sukienka przypadkowo pogniotą się w szafie lub walizce, to zabieram je ze sobą do łazienki, wieszam na wieszaku blisko prysznica, ale tak żeby ubranie się nie zamoczyło. Biorę długi gorący prysznic, a potem zostawiam ciuch w zamkniętym i zaparowanym pomieszczeniu trochę dłużej. Mocne zagniecenie może potrzebować jeszcze jednej takiej akcji, ale w końcu zniknie.

• Pozostałe rzeczy wieszam na suszarce najrówniej i najdokładniej jak się da - dzięki temu schną równomiernie i nie zgniatają się

• Jeśli suszę pranie na balkonie, to niestety muszę zabezpieczyć je spinaczami. Używam silikonowych klamerek z nieco szerszą i bardziej miękka wewnętrzną częścią. Przypinam też spinacz w takim miejscu żeby jego odcisk (zawsze zostaje jakiś, cudów nie ma) był jak najmniej widoczny.

Po wykonaniu tych wszystkich kroków okazuje się, że większość rzeczy nie wymaga w ogóle kontaktu z żelazkiem. Odkąd stosuję się do tych zasad przestałam prasować: spodnie dzieci, wszystkie dżinsy, wszystkie "góry" dzieci (oprócz eleganckich koszul), piżamy, ścierki kuchenne itd.

Subiektywna ocena czy dana rzecz wymaga prasowania jest tu bardzo ważna. Jeśli lubisz prasować i masz na to czas, to się oczywiście nie hamuj. Chcąc nieco ograniczyć czas spędzany przy desce i rachunki za prąd, koniecznie zmień nastawienie. Nie wszystko musi być uprasowane, żeby dobrze wyglądało i przyjemnie używało. Szanuj swój czas.

Mimo wielu szans, jakie daję moim ubraniom, niektóre z nich nadal potrzebują prasowania. Staram się to zrobić, kiedy tkanina będzie jeszcze lekko wilgotna. Część zagnieceń nie zdąży się  uwidocznić, wiec samo prasowanie pójdzie szybciej. Jeśli materiał wysechł, to trzeba go spryskać lub potraktować parą z żelazka. Na gruby i zmięty materiał (np denim) świetnie jest położyć cienki i wilgotny kawałek materiału, np czystą ścierkę kuchenną.

I na koniec jeszcze dwie uwagi natury ogólnej.

Działam jak McDonalds, czyli moim targetem są przyszłe pokolenia. Uczę dzieci (na razie tylko Syna A) prasowania własnych rzeczy. Z czasem obaj chłopcy przejmą ode mnie część tego obowiązku, a usamodzielniając się, będą już mieli tę cenną umiejętność opanowaną do perfekcji.

Jeśli masz dobrze wykonywać jakąś pracę to nie ma rady - potrzebujesz do tego odpowiednich narzędzi. W Indiach widziałam kobiety piorące na kamieniu i prasujące ogromnym żelazkiem na rozżarzone węgle. Efekt ich pracy był wspaniały, ale ja jednak stawiam na nowoczesne technologie. Nie chodzi o inwestowanie w sprzęt za kilka tysięcy - bez przesady - ale o to, żeby używać sprawnego żelazka o dużej mocy i solidnym wyrzucie pary. Deska nie musi mieć fikuśnych gadżetów, ale musi być stabilna. Jeśli jej pokrycie ma już kilka lat na karku i w najczęściej używanych miejscach wypełnienie zrobiło się wyraźnie cieńsze, to nie ma rady - trzeba je wymienić. Jeśli nie masz pieniędzy na nowe, to zreanimuj stare przez podszycie np kawałkiem starego koca. Tylko pamiętaj o dodaniu arkusza folii aluminiowej, żeby odbijała ciepło i "prasowała" za ciebie drugą stronę materiału.