Obiady ugotowane na zapas

Czasem świadomość, że po powrocie do domu trzeba przygotować obiad jest naprawdę dobijająca. Zwłaszcza kiedy wszystkie sprawy wydają dziać się na raz. Dla mnie taki będzie ten tydzień. Wszystko jak było, a do tego nowy rok szkolny, przedszkolny. Początek treningów i kółek, na które trzeba chłopaków dostarczyć, a potem odebrać. O przestępowaniu z nogi na nogę na zimnym boisku nawet nie wspomnę. Wakacje były pod tym względem naprawdę relaksującym okresem. 

W dodatku moje dzieci mają pewną wadę, mianowicie codziennie chcą jeść. Pewnie mają to po rodzicach. Oczywiście są i na to sposoby: można kupić pierogi na garmażerce, albo w wersji lux zrobić jakiś szybki makaron. Wiem, że przygotowanie wielu sosów trwa tyle, co gotowanie makaronu. Tylko że są takie dni, kiedy ten czas wolę wykorzystać raczej na prysznic, niż pilnowanie smażącej się cebuli czy czosnku. No i nie codziennie chcę jeść makaron. Dlatego przed takim gorącym okresem, jak ten, przygotowuje sobie kilka dań, które potem osładzają nam trudy przyzwyczajania się do nowego/starego porządku dnia. Myśl o tym, że po przyjściu do domu nie muszę zaczynać gotowania od zera dodaje mi skrzydeł.W jeden dzień przygotuję obiady na cały tydzień.

Dania, o których dzisiaj piszę nie są kompletne. Nie mrożę do nich ugotowanego ryżu czy ziemniaków, bo nie lubię ich smaku i konsystencji po rozmrożeniu. Zawsze dorabiam świeże warzywa, ale to żadne poświęcenie, bo sałatę z winegretem uwielbiam ponad wszystko. Mam zatem gotową lub podszykowaną główną część posiłku, którą potem uzupełniam. Nie widzę jednak niczego złego w zamrożeniu ugotowanej kaszy czy ryżu. Są czasem w życiu takie chwile, że czas wygrywa ze smakiem. Ten tydzień prawdopodobnie będzie prawdopodobnie dość burzliwy, ale też nie ma co dramatyzować. Za to mogę teraz wykorzystać czas, którego potem na bank mi zabraknie.

Nie jestem ani świetną, ani zupełnie początkującą kucharką, dlatego nie potrafię podać dokładnych proporcji. Wybaczcie zatem ogólność i chaotyczność tych opisów.

Sos boloński do makaronu

Przygotowanie go jest dość czasochłonne, ale to absolutny pewniak w moim domu. Zawsze robię podwójną porcję i połowę zamrażam. Teraz też mam w zamrażarce spory pojemnik, więc wykorzystam go właśnie w tym tygodniu.

Proporcje nie są tu takie ważne, ale powiedzmy, że ostatnio na kilogram zmielonego mięsa wołowego wyglądało to tak:
Posiekane w kostkę 3-4 cebule, 3 nieduże starte marchewki i pęczek selera naciowego  smażę długo i cierpliwie, aż warzywa się wręcz skarmelizują. Nie można ich przypalić, ale muszą być solidnie wysmażone. Odkładam je na bok i przychodzi pora na zmieloną wołowinę. Przesmażam mięso i dodaję sporo suszonego oregano i nie mniej niż główkę czosnku. Wrzucam wszystko do dużego gara i dodaję pomidory (kojne i sam sok), do tego sól, pieprz i  nieco cukru (łyżkę?). A potem niech się gotuje na małym ogniu.

Musztardowy kurczak

4 nogi z kurczaka, podzielone na pałki i udka

4  łyżki musztardy Dijon

4 łyżki syropu klonowego - ostatecznie może być miód, ale syrop lepszy. Miałam teraz tylko resztkę syropu , wiec uzupełniłam braki miodem.

1 łyżka delikatnego octu np ryżowego lub jabłkowego

rozmaryn najlepiej świeży, ale i suszony nie będzie zły

sól i pieprz

Wszystko mieszam i wkładam do worka, a potem do zamrażalnika. Wieczorem, w przeddzień obiadu, przenoszę worek do miski i stawiam w lodówce. Następnego dnia, po południu rozmrożone mięso i połowę sosu, w którym pływa, wrzucam do naczynia żaroodpornego. Wstawiam do zimnego piekarnika, bo szkoda mi czasu na czekanie aż się rozgrzeje. Piekę przysłonięte papierem do pieczenia w 180 stopniach, aż na oko będzie dobre. Po jakiś 40 minutach pieczenia polewam kurczaka resztą sosu i zdejmuję przykrycie. Dobre z ryżem, ale z pieczonymi ziemniakami lepsze.  
Przygotowane do zamrożenia porcje wyglądają tak:

Zdjęcie gotowego dania wstawię w tygodniu.

Zupa meksykańska

W zamrażalniku miałam sporą pręgę wołową z kością, wiec w tym tygodniu zupa będzie na wołowinie. Gotuję z niej klasyczny wywar (w szybkowarze, wiec błyskawicznie). Można tez użyć wywaru z drobiu, albo dodać czystej wody i pokrojonego, zrumienionego kurczaka. Do tej bazy dodaję cebulę (jedną albo dwie) podsmażoną z kminem rzymskim, papryka słodką i ostrą, czosnkiem i cynamonem, a do tego oregano. Jeśli nie czujecie się pewnie w dodawaniu osobno każdej przyprawy to można na początek skorzystać z dobrodziejstwa gotowej mieszanki np do taco. Ważne, żeby przypraw było naprawdę dużo. Do tego drobna fasola czerwona i jeszcze czarna, jeśli taką mam (idę na łatwiznę i otwieram puszki). Teraz ziarna skrojone z kukurydzy (albo dwóch) - kukurydzy w puszce jakoś nie mogę przełknąć, więc w zimie pomijam ten element i nadrabiam fasolą. Do tego puszka pomidorów krojonych i ew trochę przecieru. Niech się zagotuje. Potem trzeba zmniejszyć ogień i pogotować krótką chwilę.
Zupa nieźle się mrozi, ale jeśli planuję ją zużyć w tym samym tygodniu, to taką gorącą zlewam do słoików i zakręcam. Powinna się zassać i bez problemu poczekać w lodówce na jakiegoś głodomora.

Po rozmrożeniu i podgrzaniu można ją posypać startym serem, i/lub dodać trochę kwaśnej śmietany (przydatne zwłaszcza gdy ostrej papryki sypnęło się stanowczo za dużo), startego żółtego sera albo kilka pokruszonych nachos, albo wszystko na raz.

Tym sposobem mam podszykowane/gotowe cztery lubiane, smaczne i treściwe dania. Zupa i sos nie wymagają właściwie żadnego dodatkowego nakładu pracy. Do kurczaka podgotuje ziemniaki dzień wcześniej, a potem pokrojone na cząstki wrzucę do piekarnika razem z kurczakiem. Zupy prawdopodobnie z powodzeniem wystarczy na dwa dni, ale nie wiem, czy nie uda mi się kupić jakiejś ryby, na która mam straszną ochotę. Gdyby tak się stało, to reszta zupy poczeka na lepszą okazję. Teraz wieczorami muszę tylko wybrać jedno z gotowych dań i wyjąć je z zamrażalnika.