Przed i po, czyli porządek w płytach CD

Wydaje mi się, że nie mamy w domu wielu płyt CD, ale i tak zawsze był problem gdzie je trzymać. Znalezienie tej właściwej, tez nigdy nie było takie proste. Płyty trzymane luzem w większych pojemnikach rysowały się i niszczyły. Od dawna wiedziałam, że temat organizacji płyt trzeba będzie wreszcie ruszyć.
W sklepach nie brakuje różnych rozwiązań. Wielu naszych znajomych ma na swoje zbiory specjalne stojaki różnej wielkości. My jednak nie jesteśmy ani wielkimi melomanami, ani wielbicielami gier komputerowych, dlatego nie chcieliśmy wystawiać wszystkiego na wierzchu, bo niespecjalnie nam to odpowiada. No i kto niby miałby te półeczki regularnie odkurzać... Zależało nam, żeby płyty zajmowały mało miejsca, nie rzucały się w oczy i były dobrze zabezpieczone. Ważne było też, żeby Synowie A i B mieli swobodny dostęp do swoich programów, ale jednocześnie żeby dało się przed nimi skutecznie ukryć co nasze:)

Plastikowe opakowania do gier komputerowych i filmów zajmują strasznie dużo miejsca i powoli nie mieliśmy już tego gdzie trzymać. Płyty wyjęte z opakowań łatwo się rysują i szybko przestają się nadawać do czegokolwiek.

Zastanawiałam się nad specjalnymi etui zamykanymi na zamek błyskawiczny, gdzie każda płyta ma swoja kieszonkę. Teoretycznie są one przeznaczone do wożenia CD w samochodzie. Miałam zamówić taki album na Allegro (wybór jest całkiem spory), ale jakoś nie mogłam się do tego zabrać. Jednak te przewalające się wszędzie pudełka doprowadzały mnie do szału i któregoś dnia po prostu weszłam do sklepu (chyba do Saturna) i kupiłam to, co akurat było, czyli zamykane na zamek błyskawiczny etui na kilkadziesiąt płyt. Na próbę wzięłam dwa. Jedno z przeznaczeniem na płyty z filmami dziecięcymi i drugie na gry. Efekt od razu był bardzo dobry. Pozbyłam się masy pudełek i zyskałam sporo miejsca. Organizując płyty byłam w takiej euforii, że aż zapomniałam zrobić zdjęcia. W ostatniej chwili, kiedy ostatnią transzę opakowań posegregowałam do wyrzucenia, wpadło mi do głowy, że mogę o tym napisać na blogu. Zdjęcie na górze nijak nie oddaje więc właściwej skali. Koniec końców, wyniosłam do śmieci jeszcze trzy takie góry pudełek, ta była ostatnia.

Wszystkie gry chłopców zmieściły się tutaj (i zostało jeszcze sporo wolnego miejsca na nowe):

Dla porównania:

W tym tygodniu dokupię jeszcze dwa takie pokrowcowe - na nasze filmy i na płyty z muzyką. Tym sposobem zwolnię praktycznie całą szafkę w dużym pokoju, bo oba pokrowce spokojnie zmieszczą się w niewielkiej szufladzie w stoliku RTV.